Hanimlara Mahsus Ilmihal, İslam dininin temel prensiplerini kadınlara özel olarak ele alan kapsamlı bir ilmihal kitabıdır. Bu eser, geleneksel Osmanlı dönemi ilmihallerinden esinlenerek hazırlanmış olup, özellikle kadınların dini vecibelerini, günlük ibadetlerini ve aile hayatındaki rollerini detaylı bir şekilde açıklamaktadır. Kitap, 'Heyet' imzasıyla yayınlanmış olup, muhtemelen bir grup âlim veya din adamı tarafından derlenmiştir. Eserin ana teması, kadınların İslam'daki yerini güçlendirmek, onları dini konularda bilinçlendirmek ve pratik bir rehber sunmaktır. Kitap, Kur'an-ı Kerim ve hadis-i şeriflere dayalı olarak, namaz, oruç, zekât, hac gibi farz ibadetleri kadın perspektifinden işler. Örneğin, namaz kılarken kadınların özel durumları (adet hali, hamilelik, lohusalık gibi) detaylıca anlatılır ve bu dönemlerdeki ibadet muafiyetleri açıklanır. Ayrıca, aile hukuku, evlilik, boşanma, çocuk eğitimi gibi konulara geniş yer verilir. Kitabın özeti şu şekilde özetlenebilir: Giriş bölümünde İslam'ın kadınlara verdiği değer vurgulanır, ardından abdest, gusül ve taharet gibi temizlik kuralları kadınlara özgü detaylarla ele alınır. Namaz bahsinde, kadınların evde kılabileceği namaz şekilleri, tesettür kuralları ve cemaat namazı katılımı tartışılır. Oruç bölümünde, regl dönemi ve hamilelikteki oruç tutmama hükümleriyle birlikte kefaret konuları işlenir. Zekât ve sadaka verme, kadınların mali sorumlulukları bağlamında açıklanır. Hac ve umre gibi farzlar, kadınların refakatçiyle seyahat etmesi gerekliliği gibi pratik tavsiyelerle zenginleştirilir. Kitapta, ahlak ve edep kuralları da önemli bir yer tutar; kadınların giyim-kuşamı, mahremiyet, komşuluk ilişkileri ve toplumsal roller detaylandırılır. Eserin teması, kadınların dini hayatta aktif ve bilinçli bireyler olmalarını teşviktir. İslam'ın kadınlara sunduğu haklar (miras, eğitim, çalışma) vurgulanırken, Batı'daki kadın hakları hareketleriyle karşılaştırmalar yapılmaz; aksine, İslam'ın kadınları koruyan yapısı ön plana çıkarılır. Hedef okur kitlesi, başta ev hanımları, genç kızlar ve dini eğitim almak isteyen kadınlar olmak üzere, İslamî bilgilerini pekiştirmek isteyen tüm Müslüman kadınlardır. Özellikle kırsal kesimde veya geleneksel ailelerde yaşayan kadınlar için pratik bir el kitabı niteliğindedir. Kitap, sade bir dil kullanır, ayet ve hadislerle desteklenir, ancak akademik derinlikten ziyade günlük uygulamaya odaklanır. Benzer eserler arasında, klasik ilmihallerden 'Elifbâ' veya 'Berika' gibi kitaplar yer alır; modern dönemde ise 'Kadınlara Özel İlmihal' (Muhammed Emin Er) veya 'Kadın ve Aile' (İbrahim Can) gibi eserler benzer temaları işler. Bu kitap, Osmanlı'dan Cumhuriyet'e geçişte kadınların dini eğitimindeki boşluğu doldurmayı amaçlar. Eserin önemi, kadınların dini metinlere erişimini kolaylaştırmasında yatar; çünkü geleneksel ilmihaller genellikle erkek odaklıdır. Kitapta, kadınların dua ve zikir pratikleri, evde yapılabilecek nafile ibadetler ve ramazan ayı hazırlıkları gibi konularla zenginleştirilmiştir. Tema olarak, kadınların manevi gelişimini merkeze alır ve cinsiyet eşitliği değil, İslamî rollerin vurgulanması üzerine kuruludur. Toplumsal bağlamda, 20. yüzyıl başlarında kadınların eğitimine yönelik bir çaba olarak görülebilir. Benzer kitaplarla kıyaslandığında, bu eser daha geleneksel ve muhafazakâr bir yaklaşım sergiler; örneğin, feminist yorumlar içermez. Hedef okur için faydalı olması, pratik örnekler ve soru-cevap bölümleriyle sağlanır. Kitabın yayın tarihi muhtemelen 1920'ler veya 1930'lardır, bu dönemde kadınların okuryazarlık oranının düşük olduğu bir zamanda değerli bir kaynaktır. Özetle, Hanimlara Mahsus Ilmihal, kadınların dini hayatını aydınlatan, aile ve toplum düzenini güçlendiren bir başyapıttır.

'Heyet', bu bağlamda bireysel bir yazar değil, bir grup âlim, din adamı veya ilahiyat uzmanından oluşan kolektif bir imza anlamına gelir. Özellikle Osmanlı ve erken Cumhuriyet dönemi Türk-İslam edebiyatında, dini eserler sıklıkla 'heyet' tarafından hazırlanırdı; bu, anonimlik ve otoriteyi artırmak için kullanılan bir yöntemdi. Hanimlara Mahsus Ilmihal'in yazarı olarak belirtilen 'Heyet', muhtemelen Diyanet İşleri Başkanlığı'na bağlı bir komisyon veya geleneksel medrese âlimleri tarafından oluşturulmuş bir ekiptir. Biyografik olarak, bireysel bir hayat öyküsü yerine, dönemin dini entelektüel ortamını yansıtır. 19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başı, Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküşü ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuyla birlikte, dini eserlerin modernizasyonu çabalarının yoğunlaştığı bir dönemdir. Heyet'in üyeleri arasında, klasik ilimlerden yetişmiş hocalar, fıkıh uzmanları ve vaizler bulunmuş olabilir; isimler genellikle belirtilmez, çünkü eser kolektif bilginin ürünüdür. Üslup açısından, Heyet'in yazımı sade, anlaşılır ve didaktiktir; karmaşık fıkıh meselelerini günlük dile indirger, ayet ve hadislerle destekler. Kadın okurlara hitap ettiği için, empati dolu bir ton kullanılır; örneğin, kadınların zorluklarını anlayan ifadeler yaygındır. Bu üslup, klasik ilmihallerin ağır Arapça'sından uzaklaşarak, Türkçe'nin sade formunu benimser – bu, Tanzimat sonrası dil reformlarının bir yansımasıdır. Önemli eserler arasında, Heyet imzalı diğer ilmihaller sayılabilir; örneğin, genel 'İlmihal' kitapları veya 'Namaz Risalesi' gibi broşürler. Hanimlara Mahsus Ilmihal, Heyet'in kadın odaklı en bilinen çalışmasıdır ve dini yayıncılığın dönüm noktalarından biridir. Ödüller konusunda, geleneksel dini eserler için resmi ödüller nadir olduğundan, Heyet'in eserleri manevi otorite ve yaygın kabulle 'ödüllendirilmiştir'; örneğin, cami ve medreselerde tavsiye edilen kitaplar arasında yer alır. Dönem olarak, eser 1926 civarında yayınlanmış olabilir, zira Cumhuriyet'in ilk yıllarında dini eğitim materyalleri standartlaştırılıyordu. Bu dönemde, laikleşme politikaları altında dini eserler bile sadeleştirilmiş ve erişilebilir hale getirilmiştir. Heyet'in önemi, kolektif çalışmayla dini bilginin demokratikleşmesinde yatar; kadınların eğitimine katkı sağlar. Benzer heyetler, örneğin Hindistan'daki Deobandi âlimler grubu gibi, İslamî reformlarda rol oynamıştır. Üslubun evrimi, Osmanlı'dan Cumhuriyet'e geçişte görülür: Arapça terimler azalır, Türkçe açıklamalar artar. Heyet'in eserleri, günümüzde bile ilmihal literatürünün temel taşlarındandır. Biyografik detaylar sınırlı olsa da, dönemin figürleri gibi Mehmet Akif Ersoy veya Elmalılı Hamdi Yazır'la paralellik gösterir – onlar da dini metinleri modernleştirmiştir. Sonuçta, Heyet, İslamî mirası koruyan ve uyarlayan bir kolektif olarak tarihe geçmiştir.