Tahirul Mevlevi'nin kaleme aldığı 'Edebiyat Sozlugundeki Uydurma Tabirler Edebiyat Ve Soz Sanatlari Terimleri Sozlugune Reddiye' adlı eseri, Türk edebiyatındaki bazı terimlerin kökenlerini, kullanımını ve anlamlarını eleştirel bir gözle inceleyen önemli bir çalışmadır. Kitap, özellikle Divan edebiyatı ve halk edebiyatı gibi alanlarda kullanılan ve zamanla yanlış anlaşıldığına veya uydurulduğuna inanılan terimlere odaklanır. Mevlevi, bu terimlerin doğru kaynaklarını araştırarak, dilimizin zenginliğini ve tarihi gelişimini ortaya koymayı amaçlar. Eserin temel teması, dil ve edebiyatın doğru anlaşılması, tarihi köklerine sadık kalınarak gelecek nesillere aktarılmasıdır. Yazar, edebiyat terimlerinin sadece estetik kaygılarla değil, aynı zamanda dilbilimsel ve tarihsel temelleriyle de ele alınması gerektiğini savunur. Bu bağlamda, kitabın hedef kitlesi edebiyat öğrencileri, araştırmacılar, dilbilimciler ve Türk edebiyatına ilgi duyan genel okuyuculardır. Edebiyat terimlerinin kökenlerini merak eden, dilimizin inceliklerini öğrenmek isteyen ve eleştirel bir bakış açısıyla edebiyatı değerlendiren herkes için değerli bir kaynak niteliğindedir. Mevlevi'nin bu eseri, benzer şekilde edebiyat terimlerini inceleyen veya dilimizin tarihi üzerine çalışan diğer eserlerle karşılaştırılabilir. Örneğin, Türk Dil Kurumu tarafından hazırlanan sözlükler veya edebiyat tarihi kitapları, bu eserin sunduğu derinlemesine incelemeyle farklı bir boyut kazanabilir. Kitap, okuyucuya edebiyat terimlerine dair sadece tanımlar sunmakla kalmaz, aynı zamanda bu terimlerin nasıl bir evrim geçirdiğini, hangi dönemlerde hangi anlamları kazandığını da detaylı bir şekilde açıklar. Bu yönüyle, eserin hem akademik hem de popüler edebiyat çevrelerinde ilgi görmesi beklenir. Edebiyatın sadece metinlerden ibaret olmadığını, aynı zamanda bu metinleri anlamamızı sağlayan terminolojinin de tarihi bir derinliğe sahip olduğunu vurgular.

Tahirul Mevlevi (1877-1951), Türk edebiyatının önemli isimlerinden biridir. Asıl adı Mehmet Tahir'dir. Divan edebiyatı geleneği içinde yetişmiş, ancak aynı zamanda modern Türk edebiyatına da katkıda bulunmuş bir şair, yazar, mütercim ve dilbilimcidir. Mevlevi'nin üslubu, hem geleneğe bağlılığı hem de yenilikçi düşünceyi bir araya getirmesiyle dikkat çeker. Şiirlerinde Divan edebiyatının nazım biçimlerini ve dilini kullanırken, nesirlerinde daha sade ve anlaşılır bir dil tercih etmiştir. Bu ikili yapı, onun eserlerini hem geçmişle bağ kuran hem de günümüz okuyucusu için erişilebilir kılan bir özelliğe sahiptir. Tahirul Mevlevi'nin en önemli eserleri arasında 'Divan Şiiri Üzerine Notlar', 'Edebiyatı Cedide Üzerine', 'Türk Dilbilgisi' gibi çalışmaları sayılabilir. Ayrıca, çeşitli Fransız eserlerini Türkçeye çevirerek edebiyatımıza önemli katkılarda bulunmuştur. Eserlerinde dilin doğru kullanımı, edebiyat terimlerinin kökenleri ve tarihi gelişimine özel bir önem vermiştir. Bu yönüyle, onun çalışmaları dilimize ve edebiyatımıza ışık tutan kaynaklar olarak kabul edilir. Mevlevi, yaşadığı dönemde modernleşme çabalarının edebiyat üzerindeki etkilerini yakından takip etmiş ve bu değişimleri eserlerinde ele almıştır. Herhangi bir resmi ödül alıp almadığına dair kesin bilgi bulunmamakla birlikte, Türk edebiyatındaki yeri ve önemi, kazandığı manevi takdirlerle sabittir. Kendisi, Türk edebiyatının hem klasik hem de modern dönemlerini birleştiren köprülerden biri olarak anılmaktadır. Edebiyat ve dil alanındaki derin bilgisi, onu çağdaşları arasında öne çıkaran bir özellik olmuştur. Özellikle edebiyat terimleri üzerine yaptığı çalışmalar, günümüzde de değerini korumaktadır.