Franz Kafka'nın 'Dönüşüm' (Die Verwandlung) adlı eseri, edebiyatın en çarpıcı ve rahatsız edici alegorilerinden biridir. Hikaye, Gregor Samsa adında bir seyahat tüccarının bir sabah uyandığında kendini dev bir böceğe dönüşmüş bulmasıyla başlar. Bu fiziksel dönüşüm, Gregor'un hayatını tamamen altüst eder. Ailesinin geçimini sağlayan tek kişi olan Gregor, artık çalışamaz hale gelir ve ailesi tarafından bir yük olarak görülmeye başlanır. Kitap, Gregor'un bu yeni ve dehşet verici varoluşuna uyum sağlama çabasını, ailesiyle olan ilişkisinin giderek kötüleşmesini ve insanlıktan uzaklaşmasını anlatır. Gregor'un böcek formunda yaşadığı izolasyon, hem fiziksel hem de psikolojik bir hapishanedir. Ailesi önce ona acır gibi görünse de, zamanla ondan tiksinmeye ve onu evden uzaklaştırmaya çalışırlar. Gregor'un odası giderek daha pis bir hale gelir, ailesi onunla neredeyse hiç konuşmaz ve onu bir yük olarak görmeye devam ederler. Gregor'un iç dünyası ise, yaşadığı bu trajedinin ortasında bile insan kalma mücadelesini gösterir. Kendisi de bu dönüşümün anlamsızlığı ve dehşeti karşısında şaşkın ve çaresizdir. Kitabın temel temaları arasında yabancılaşma, varoluşsal anlamsızlık, aile ilişkilerindeki baskı ve çıkar çatışmaları, bireyin toplumdaki yeri ve kimlik kaybı yer alır. Kafka, Gregor'un böcekleşmesi üzerinden modern insanın toplum ve aile tarafından nasıl ezildiğini, değersizleştirildiğini ve nihayetinde nasıl bir kenara atıldığını ustaca gözler önüne serer. Gregor'un yaşadığı travma ve izolasyon, günümüz toplumunda da insanların kendilerini anlaşılmamış, yalnız ve dışlanmış hissetmelerine bir ayna tutar. Hedef okur kitlesi, klasik edebiyat sevenler, varoluşçu felsefeyle ilgilenenler, toplumsal eleştiri ve alegorik anlatıları takdir eden okurlardır. 'Dönüşüm'ü okuyanlar, Kafka'nın diğer eserleri olan 'Dava', 'Şato' ve 'Amerika' gibi eserlerde de görülen absürt, karanlık ve sorgulayıcı atmosferi ve insanlık durumuna dair derinlemesine analizleri bulacaklardır. Benzer temaları işleyen eserler arasında Albert Camus'nün 'Yabancı'sı, Jean-Paul Sartre'ın 'Duvar' öyküsü ve Samuel Beckett'in absürt tiyatro oyunları sayılabilir. Bu eserler de bireyin varoluşsal sancılarını, toplumla olan çatışmalarını ve anlamsızlık duygusunu ele alır.

Franz Kafka (1883-1924), 20. yüzyılın en etkili ve önemli yazarlarından biridir. Prag'da, orta sınıf Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Kafka, yaşamı boyunca hem Yahudi kimliği hem de Alman kültürü arasında bir geçiş yaşadı. Babası Hermann Kafka ile olan karmaşık ve gergin ilişkisi, eserlerinde sıklıkla görülen otorite figürleri ve baba-oğul çatışması temalarının temelini oluşturmuştur. Hukuk eğitimi alan Kafka, sigorta şirketlerinde çalıştı ve bu süreçte modern bürokrasinin işleyişini yakından gözlemleme fırsatı buldu. Bu deneyimler, özellikle 'Dava' ve 'Şato' gibi eserlerindeki bürokratik labirentleri ve anlamsız kuralları tasvir etmesinde etkili oldu. Kafka'nın üslubu, net, keskin ve çoğu zaman soğuk bir gerçekçilikle karakterizedir. Ancak bu gerçekçilik, sıklıkla absürt ve gerçeküstü olaylarla harmanlanır. Eserlerinde rüyamsı bir atmosfer, sembolizm ve alegorik anlatımlar ön plandadır. Karakterleri, genellikle anlaşılmaz güçler, bürokratik mekanizmalar veya kendi içlerindeki çaresizlik tarafından ezilen bireylerdir. Kafka'nın dili, basitliğine rağmen derin bir sembolik anlam taşır ve okuyucuyu sürekli olarak bir yorumlama sürecine davet eder. Önemli eserleri arasında 'Dönüşüm' (1915), 'Dava' (1925, ölümünden sonra yayımlandı), 'Şato' (1926, ölümünden sonra yayımlandı), 'Amerika' (1927, ölümünden sonra yayımlandı) ve pek çok kısa öyküsü bulunur. Kafka, yaşadığı dönemde büyük bir ün kazanmamış olsa da, ölümünden sonra eserlerinin yayımlanmasıyla birlikte dünya edebiyatında devrim yaratmıştır. Eserleri, varoluşçuluk, dışavurumculuk ve modernizm gibi akımları derinden etkilemiştir. Kafka'nın eserleri, ona ölümünden sonra herhangi bir büyük edebiyat ödülü kazandırmamıştır, ancak onun adı ve üslubu, 20. ve 21. yüzyıl edebiyatının en belirleyici unsurlarından biri haline gelmiştir. Kafka, kendi döneminin (20. yüzyıl başı) kültürel ve toplumsal değişimlerinin, modernleşmenin getirdiği yabancılaşmanın ve bireyin varoluşsal sancılarının bir yansımasıdır. Onun eserleri, insanın anlamsızlık, suçluluk, korku ve yabancılaşma gibi temel varoluşsal durumlarla yüzleşmesini konu alır.